Informujemy o pierwszej eksperymentalnej realizacji pięciokątnych nanodrutów w związkach jonowych z użyciem Pb_1-xSn_xTe. Dysklinacja i granice bliźniacze powodują, że stany z rdzenia generują przewodzącą taśmę łączącą pasma walencyjne i przewodzące, wymuszając fazę metaliczną.

Najnowsza publikacja IF PAN przedstawia eksperymentalną realizację oraz teoretyczny opis pięciokątnych nanodrutów (NWs) Pb_1-xSn_xTe. Według naszej wiedzy, jest to pierwsza eksperymentalna realizacja pięciokątnych nanodrutów opartych na związku jonowym. Stanowi to znaczne osiągnięcie, ponieważ z zasady nie jest łatwo dopasować dodatnie i ujemne ładunki na wielokącie o nieparzystej liczbie krawędzi. Właściwości strukturalne rdzenia i powłoki nanodrutu różnią się, nawet jeśli składniki chemiczne i skład są takie same. W związku z tym, syntezowano unikalne nanodruty jednowymiarowe z rdzeniem i powłoką o odmiennych właściwościach w tych dwóch regionach. W centrum nanodrutów pojawia się defekt liniowy zwany dysklinacją. Dysklinacja i granica bliźniacza powodują, że stany elektronowe pochodzące z regionu rdzenia nanodrutów generują przewodzącą taśmę łączącą pasma walencyjne i przewodnictwa, tworząc fazę metaliczną wymuszoną symetrią. W pracy opisano właściwości topologiczne związane z centralnym łańcuchem pięciokątnych nanodrutów, używając zmodyfikowanego modelu ciasnego wiązania Su-Schrieffer-Heeger z uwzględnieniem defektów, wskazując także na ewentualną możliwość zaobserwowania w zsyntetyzowanych nanodrutach zjawisk związanych z wyższego rzedu topologią pasm.