Drugi wariant koronawirusa ciężkiego ostrego zespołu oddechowego, nazwanego SARS-CoV-2, spowodował powszechny, lawinowy wzrost liczby zachorowań i zgonów z powodu COVID-19, w związku z czym Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła stan globalnej pandemii w marcu 2020 roku. Podczas  pandemii zakażonych zostało ponad 700 milionów osób i pochłonęła ona ok. 7 milionów ofiar na świecie. W Polsce, według oficjalnych danych  zarażonych było ponad 6,5 miliona osób, z których zmarło prawie 120 tysięcy. Podjęte przez szereg laboratoriów i firm farmaceutycznych intensywne badania nad wirusem zaowocowały stworzeniem powszechnie dostepnych szczepionek, leków i przeciwciał, które jak się ocenia, uratowały miliony ludzkich istnień. Ostatnią nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za rok 2023 przyznano Katalin Karikó i Drew Weissmanowi za odkrycia umożliwiające opracowanie skutecznej szczepionki mRNA zapobiegającej COVID-19. Niemniej jednak walka z COVID-19 trwa nadal ponieważ pojawiają się  nowe warianty wirusa, jak Delta czy Omikron, zdolne do unikania reakcji układu odpornościowego. Aby opracować bardziej skuteczne terapie i wyjaśnić możliwe skutki uboczne wywoływane przez szczepionki i leki, konieczne jest głębsze zrozumienie oddziaływań molekularnych wirusa SARS-CoV-2 zarówno z samymi lekami, jak i ludzkimi komórkami. W opublikowanym  artykule przeglądowym, koncentrując się przede wszystkim na metodach obliczeniowych, opisujemy  strukturę wirusa SARS-CoV-2 oraz oddziaływanie białka wirusa, tzw. "kolca" (spike protein) z ludzkim enzymem przekształcającym angiotensynę-2 (ACE2), którego związanie przez białko kolca jest kluczowe dla możliwości wniknięcia wirusa do komórek gospodarza. Rozważamy również inne receptory, z którymi wirus może się wiązać. Omawiamy też fuzję błony wirusa i ludzkiej komórki gospodarza oraz oddziaływania białka kolca z przeciwciałami i nanoprzeciwciałami, a także wpływ SARS-CoV-2 na syntezę białek w komórkach gospodarza.